ในบรรดาไม้ประดับที่เป็นพืช ใบเลี้ยงเดี่ยวด้วยกันนั้น ไม้ประดับสกุลหน้าวัว นับว่าเป็นไม้ประดับที่น่าสนใจมากสกุลหนึ่งส่าหรับผู้เลี้ยงไม้ประดับชาวไทย เนื่องจากมีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนชื้นของทวีปอเมริกาเหนือ ไม้ประดับสกุลนี้จึง มีความทนทานต่อสภาพอากาศที่ร้อนชื้นในประเทตไทยเป็นอย่างดี ความสวยงาม ของไม้ประดับสกุลหน้าวัวจะอยู่ที่สีสันและผิวสัมผัสของใบ ดอก และผล ด้วยเหตุนี้ เองจึงทำให้นิยมนำไม้ประดับสกุลน้ะมาใช้ประโยชน์ทั้งในด้านการตัดดอก ด้านการ จัดสวน และในด้านการใช้เป็นไม้กระถาง อย่างไรก็ตาม ไม้ประดับสาุลนี้เป็นที่รู้จักกัน อย่างแพร่หลายที่สุดในรูปของไม้ตัดดอกที่มีสีสดใส และมีอายุการใช้งานที่ยาวนาน

การที่แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 7 ได้ระบุไว้ว่า ควร ส่งเสริมให้มีการปลูกไม้ประดับสกุลหน้าวัวในลักษณะของการเป็นไม้ตัดดอกเพี่อการ ส่งออก ก็เพราะดอกหน้าวัวและดอกเปลวเทียนซึ่งเป็นไม้ประ่ดับสกุลหน้าวัวที่ใช้ ตัดดอกได้ดีนั้นกำลังเป็นที่ต้องการของตลาดโลก แต่การผลิตภายในประเทศในขณะ นี้ยังมีไม่เพียงพอที่จะตอบสนองต่อความต้องการดังกล่าวได้ นอกจากนี้ยังพบว่า ดอกหน้าวัวทำรายได้สูงกว่าดอกไม้ชนิดอื่น ๆ ที่ปลูกในพื้นที่ที่เท่ากันแม้ปลูกเพียง เพื่อตัดดอกจำหน่ายในตลาดท้องถิ่น การที่ดอกหน้าวัวสามารถทำรายได้ต่อหน่วยพื้นที่ ในอัตราที่สูงที่สุดนี้เอง ทำให้อุตสาหกรรมการผลิตดอกหน้าวัวและดอกเปลวเทียน เป็นธุรกิจที่น่าสนใจ แม้ว่าจะต้องใช้เงิน ลงทุนในระยะแรกค่อนข้างสูง และมีระยะเวลา คืนทุนนานถึงเกือบ 4 ปี ก็ตาม ทั้งนี้ดอกเปลวเทียนซึ่งเป็นดอกไม้ชนิดใหม่ที่กำลัง ได้รับความสนใจอย่างมากจากตลาดต่างประเทศ น่าจะมีศักภาพในตลาดสูงกว่า หน้าวัว นอกจากนี้เปลวเทียนซึ่งออกดอกดกยังมีทรงต้นใบ และดอกที่เหมาะอย่างยิ่ง ส่าหรับการนำมาใช้เป็นไม้กระถางประดับภายในอาคารอีกด้วย